Abstract:
ශී‍්‍ර ලංකාවේ උරුම සංරක්ෂණය සම්බන්ධයෙන් සිදු වන හඳුන්වාදීම් ඔස්සේ සිදු වන
පරිවර්තනයක් අප විසින් තේරුම් ගත යුත්තේ ඊට පූර්ව අවධිවලට සාපේක්ෂවයග එහිදී පූර්ව යටත්
විජිත අවධිය තුළ දේශීය අනන්‍යතා මත පදනම් වූ සාම්ප‍්‍රදායික සංරක්ෂණ ප‍්‍රවේශයක් තුළ දේශීය
උරුම ස්ථානවල තිරසාරභාවය තහවුරු වූ අතර යටත් විජිත අවධිය තුළ සාම්ප‍්‍රදායික ප‍්‍රවේශයෙන්
විද්‍යාත්මක අවශ්‍යතාවයන් අරමුණු කර ගත් වෘත්තීමය ආයතනමය ප‍්‍රවේශයක් වෙත ගමන් කිරීම
හඳුනා ගත හැකි අතර එය දේශීය ප‍්‍රජා විරෝධතාවලට ද හේතු වියග පශ්චාත් යටත් විජිත අවධිය
තුළ ජාත්‍යන්තර ප‍්‍රවේශයක් වෙත දෝලනය වීම තුළ දේශීය ආගමික ප‍්‍රජා අවශ්‍යතා නිසි පරිදි
හඳුනා ගැනීමට අපොහොසත් වීම වර්තමානයේ උරුමය හා සම්බන්ධ අර්බුද රැුසකට හේතු වී ඇත ග
