Abstract:
ීවන අවකාශ විශ්ලේෂණ මානව වංශවිද්‍යාත්මක ක්‍රමවේදය භාවිත කරමින් සිදු කරනු
ලබන මෙම අධ්‍යයනයෙහි අභිමතාර්ථය වන ්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ ග්‍රාමීය සමාජ ව්‍යුහයක ් තුළ
බහුවිධ ආගමික විශ්වාස පද්ධතිවල ක්‍රියාකාරීත්වය හඳුනා ගැනීම ය. පානම් පත්තුව පර්යේෂණ
ක්‍ෂේත්‍රය වශයෙන් තෝරා ගෙන සිදු කරන ලද මෙම අධ්‍යයනයෙහි දී බහුවිධ ආගම්වල විය ුක්ත
පැවැත්ම සමාජ සංවිධානය සකස් වීම සඳහා හෝ ප්‍රතිව්‍යුහගත කිරීම සඳහා හේතු නොවන බව
ප්‍රධාන වශයෙන් තර්ක කරනු ලැබේ. වියුක ්ත හෝ අනන්‍ය වූ දාර්ශනික විශ්වාස පද්ධතියක් එක්
එක් ආගම තුළ පැවතියත්, මෙම ආගමික විශ්වාස පද්ධති පුද්ගල අර්ථකථන සහ තර්කායන
පදනම් කොට ගෙන ධුරාවලිගත වී තිබේ. මේ අනුව, ඇතැම් අවස්ථාවල ආගමික සම්මිශ්‍රණයක්
ඇති වුවත්, එක් එක් ආගම්වල සමාජ ක්‍රියාකාරීත්වය තුළ සුවිශේෂී අනන්‍යතාවක ් ඉස්මතු වී
ඇත. එ මෙන් ම, ආගමික විශ්වාස පාදක කොටගත් ධුරාවලියක් සකස් වන ්නේ පුද්ගල ආගමික
අත්දැකීම්වල පවතින සුවිශේෂීත්වය සහ ආත්මීය අර්ථකථන පදනම් කොට ගෙන ය. එ මෙන් ම,
විසමජාතීය සමාජයක ඒකාබද්ධතාව හා කෘත්‍යාත්මක පැවැත්ම ස්ථාවර කරන ු ලබන්නේ ද
ධුරාවලිගත ආගමික විශ්වාස පද්ධතීන් හේතුවෙන ් බව මෙහි දී පෙන්වා දෙන ු ලැබේ.
